1970, ''Güzelliğin felsefi öğretisi'' ile güzelin mantığı (130x161,6 cm)

Keten tuval üzerine yağlı boya. Denilebilir ki, bu iki figürün varlığı, geometrik olarak soyut bir kompozisyon felsefi bir derinlik kazandırdığı gibi, piktural değerler de getiriyor. Sanata görüşü açısından, soyut veya somut, buarada derinlik içinde bir atmosfer yaratılmıştır kii bu eserin içeriği, hemen hemen başkaca ifade edilemiyor. Buna rağmen analizle iyi bir temaşadan sonra çok önemli bazı özelliklerinin anlaşılabileceğini de belirtmek gerekir. Zira bu özellikler fikir açısından olduğu kadar, sanat yönünde de esere nice değerler katarken ''authentique'' liyle yaratıcısını da değerlendiriyor. Örneğin bu eserde çıplak halde geometrik şekiller çizen bir kadın figürü sanat dünyasında görülmüş değildir. Üstelik orada bir ''altın oran''a işaret ederek, Harmoni temellerini deseniyle anlatırken, bir ''altın elips'in de tepe noktasını gösteriyor, ki Atalık'ın bu eserine gelinceye kadar matematik dünyasında bir ''altın elips'' kavramı da mevcut değil.